 |
 |
Forum Oazy z parafii Św Wojciecha w Krakowie
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Zuzia
Dołączył: 29 Mar 2007
Posty: 1946
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 11 razy
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Kraków
|
 Wysłany: Pią 11:22, 18 Lis 2011 Temat postu: |
 |
|
I tak trzymaj Marysiu!
Wiecie co, zauważyłam ostatnio, że bardzo lubię, po prostu i bez jakichś szczególnych powodów, lubię być miła dla innych 
Niesamowitą radość sprawia mi to, że mogę porozmawiać z kimś nawet obcym, dowiedzieć się czegoś o nim/ o niej i okazać mu po prostu zainteresowanie i troskę. Dawanie siebie naprawdę cieszy. Zwłaszcza,że wiekszość teraz jest niesympatyczna i niezadowolona. Zmieniajmy więc my mlodzi ten brzydki obraz polskiego społeczeństwa..
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
okarol
Dołączył: 09 Maj 2010
Posty: 10
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
|
| Wysłany: Nie 18:07, 19 Lut 2012 Temat postu: |
|
|
"To mówi Pan: Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy. Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu." Trzy ciekawe rzeczy mi się nasuwają. Pierwsza to jak często patrzymy za siebie i nie możemy przez to iść dalej. Jest takie powiedzienie: "kto patrzy ciągle w tył, w końcu się potknie." A druga to fakt jak Pan zmieni drogę nie do przejścia-pustynie, w ścieżynę, którą po prostu da się przejść. Ostatnia, trzecia rzecz, nowa rzecz, która się pojawia. Czy jej nie widzimy, czy nie chcemy dostrzec? Niezwykłe są te czytania z ostatniej niedzieli zwykłej przed Wielkim Postem. Urzekają, przenikają. Mnie aż ciarki przechodziły jak były czytane.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
Zuzia
Dołączył: 29 Mar 2007
Posty: 1946
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 11 razy
Ostrzeżeń: 0/3
Skąd: Kraków
|
| Wysłany: Pon 10:40, 20 Lut 2012 Temat postu: |
|
|
Witak Karolu
Widzę, że odczucia z wczorajszej mszy mamy podobne
Niesamowite, że Pan Bóg chce byśmy nie wracali do przeszłości bo wówczas utrudniamy sobie zbawienie. Niby prosta rzecz a jak wartościowa i jak wiele za sobą niesie. Nie można żyć przeszłymi wspomnieniami, urazami i grzechami bo one nas tylko blokują, wzbudzają urazę. Musimy patrzeć w przód na perspektywę zbawienia i reszta staje się jasna. To raz. Drugą zaskakującą mnie kwestią jest to, że Pan tak bardzo chce i może zmienić nasze życie. Pan chce uczynić cud z naszym obecnym życiem. I rozwalające jest to, że nie jest dla Niego ważne na jakim etapie życia jesteśmy,c o nam nie wyszło z naszego czy kogoś powodu. Dla Niego najważniejsze jest to by człowiek Mu ufał, a Bóg da resztę: da potrzebnych ludzi, rozwiązania, nadzieję. To jest wciąż to o czym często mówię- o małych cudach Boga w codzienności. To w nich Pan potwierdza, że czuwa i że chce wyprowadzić człowieka ku zbawieniu, ku lepszemu życiu, ku szczęściu.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
|
|
